استفاد از آهن و فولاد به هزاره سوم قبل از میلاد می رسد. در این دوران بود که بشر با کشف آهن، به ساخت انواع سرنیزه ها، چاقوهای
شکاری، زیورآلات و سایر اقلام کوچک مورد نیاز خود اقدام کرد. اما تولید محصولات فولادی به روش های جدید و به شکل امروزی، از قرن
۱۹ میلادی شروع شد. با توسعه تکنولوژی در این دوره که عصر انقلاب صنعتی نامیده می شود، کاربردهای جدیدی برای استفاده از آهن و
فولاد در بخش های مختلف نظیر راه آهن، صنایع اتومبیل سازی، هواپیماسازی، کشتیرانی و سایر بخش ها به وجود آمد که تا امروز نیز در
حال رشد بوده و نه تنها دامنه آنها روز به روز گسترش یافته، بلکه تنوع عظیمی در صنعت فولاد ایجاد کردهاند.
به آلیاژهای آهنی که بین ۲ هزارم درصد تا حدود ۲ درصد کربن داشته باشند، فولاد اطلاق می شود که می تواند شامل عناصر آلیاژی
دیگری نیز باشد. خواص فولاد به درصد کربن موجود در آن، عملیات حرارتی انجام شده بر روی آن و فلزهای آلیاژ دهنده موجود در آن
بستگی دارد. از فولادی که بین ۲ هزارم درصد تا ۲ دهم درصد کربن داشته باشد برای ساختن سیم، لوله و ورق فولادی استفاده می شود.
۱ تا ۲ / ۱ درصد کربن دارد برای ساختن ریل، دیگ بخار و قطعات ساختمانی بکار میرود، و از فولادی که از ۶ / ۱ تا ۶ / فولادی که بین ۲
درصد کربن داشته )فولاد سخت( برای ساخت ابزارآلات، فنر و کارد و چنگال استفاده می شود.
نمودار ۱ سهم صنایع مختلف را از مصرف فولاد جهان در سال ۲۱۱۳ نشان می دهد و گویای آن است که در این سال بیش از ۷۱ درصد از
کل فولاد تولید شده در جهان در صنایع ساختمان سازی و ساخت ماشین آلات به مصرف رسیده است.
سهم صنایع مختلف در بازار نهایی مصرف فولاد جهان در سال ۲۰۱۳
