ایران آلیاژ پس از ۱ سال مجدد فعالیت خود را آغاز کرد
پس از انقلاب اسلامی در سال ۱۹۷۹ میلادی ، تغییرات اساسی در سازمان صنعت فولاد کشور اتفاق افتاد. دو شرکت اصلی فولاد دولتی ادغام شدند .
NISCO وابسته به وزارت معادن و فلزات سابق بود و وزارت صنایع و معادن تاسیس شد. NISCO (شرکت مناطق نفت خیز جنوب ) اکنون صنعت فولاد ایران را از مرحله اکتشاف مواد خام مربوطه تا بازاریابی محصولات خود در بازارهای داخلی و بین المللی هدایت و نظارت می کند. NISCO به عنوان بزرگترین شرکت فولاد دولتی در خاورمیانه شناخته میشدند.
صنعت فولاد پیش از انقلاب
در سال ۱۹۹۹ و ۲۰۰۰ در فهرست شرکت های تولید کننده فولاد در جهان قرار گرفته است. NISCO همچنین به طور منظم عضو موسسه بین المللی آهن و فولاد است.
در طول جنگ ایران و عراق (۱۹۸۰-۸۸)، توسعه صنایع فولادی تا حدودی از دست رفت. ساخت مجتمع فولاد اهواز (مجتمع فولاد اهواز) در سال ۱۹۷۴ با ظرفیت برنامه ریزی شده ۲٫۳۵ میلیون تن در سال آغاز شد. تکمیل شدن برای سال ۱۹۸۳ برنامه ریزی شده بود، اما به دلیل حملات هوایی عراق به دلیل آسیب به تأخیر افتاد.
این هزینه ها ۴۰ درصد بیشتر از تخمین های اولیه شد. با این وجود، بلافاصله پس از آتش بس و اجرای برنامه های اول و دوم توسعه پنج ساله کشور، صنعت فولاد رشد چشمگیری داشته است. در سال ۱۹۸۸، حجم تولید فولاد از یک میلیون تن سالانه تجاوز نکرد.
صنعت فولاد پس از انقلاب
با این حال، در سال ۱۹۹۹ به ۶٫۳ میلیون تن و ۶٫۶ میلیون تن در سال ۲۰۰۰ رسید. این به دلیل تکمیل پروژه های قدیمی و اجرای طرح های جدید بود. از پروژه های قدیمی تر، مجتمع فولادی اهواز، که در ۱۲ کیلومتری اهواز در ۳۰۰ هکتار ساخته شده، بیشترین اهمیت را دارد. اولین کارخانه در سال ۱۹۸۹ با ظرفیت ۵۵۰، ۰۰ تن در سال. شمش های فولادی ۱۵۰ × ۱۵۰ میلی متری به NISC عرضه می شود که آنها را به پرتوها و میله های گرد تبدیل می کند.
فاز دوم و سوم (دو کوره و واحد ریخته گری) مجتمع فولاد اهواز به ترتیب به ترتیب سال های ۱۹۸۹ و ۱۹۹۰ با ظرفیت تولید ۱٫۶ میلیون تن در سال تکمیل شد. این خروجی به وسیله پروژه نورد سنگی ، که بخشی از مجموعه فولاد اهواز است، به ورق تبدیل می شود. کار در کارخانه کاویان در سال ۱۹۷۶ شروع شد.
صنعت فولاد پس از انقلاب
در سال ۱۹۸۹ تکمیل شد (با تاخیر). تولید آن شامل ۴۰۰،۰۰۰ ورق ۸-۴۰ میلیمتر و ۳۰۰ هزار تن اسلب است، در حالی که تخته های فلزی را با استفاده از نورد گرم نورد روش. در اهواز نیز وجود دارد فولاد ناصر یا همان فولاد (فولاد سراسری)، که در سال ۱۹۸۸ به میزان۱۲۵،۰۰۰ تن شمش فولادی تولید کرد.
ظرفیت طراحی آن ۳۶۰ هزار تن است. مجتمع تولیدی خوزستان تولید فولاد خوزستان در سال ۱۳۸۲ به میزان ۱/۶۹۸ هزار تن تولید کرد که در تولید سالیانه خود رکورد زد.
این مجموعه در سال های ۲۰۰۳تا۲۰۰۴ تقریبا دو میلیون تن فولاد تولید کرد. شرکت فولاد خوزستان (KSC) در واقع شامل سه شرکت (مجتمع فولاد اهواز، اصهان و كاويان) است، اما در اوایل سال ۱۹۹۴ NISCO، شركت مادر، تصمیم گرفت كه آنها را به يك شركت تبدیل كند تا رقابت بیشتری در بازار جهانی داشته باشد.
ارتقاء و توسعه بیشتر در سال ۱۹۸۹ در میلگرد فولاد اصفهان صورت گرفت که ایتالیایی ها دو واحد ریخته گری مستمر را به اتمام رساندند.
صنعت فولاد پس از انقلاب
یکی از اولین پروژه های جدید ساخت فولاد آلیاژی ایران در یزد بود که از سال ۱۹۸۸ آغاز شده و در سال ۱۹۹۸ فعالیت خود را آغاز کرد. ظرفیت تولید ۱۲۰،۰۰۰ تن از بخش های فولاد آلیاژی و ۲۰،۰۰۰ تن شمش آلومینیوم.این ظرفیت ممکن است تا ۲۰۰۰۰۰ تن افزایش یابد.
البته این راهم بگوییم که دقت کنین پروفسور ها صنایع فولاد را در کدام شهر ها تاسیس کردند اهواز و خوزستان پر آب ترین شهر های ایران هستند که از لحاظ تامین آب مشکل ندارند اما شهر اصفهان ویزد جر شهرهایی گرم و خشک وبی اب هستند و صنعت فولاد پرمصرف ترین صنایع در آب است وجالب است که بزرگترین شرکت های فولاد در یزد و اصفهان است .
فولاد
